1. ಇರ್ಕುೞ್

    ♪ irkuł
      noun
    1. = ಇರ್ಕುಳ1.

  2. ಇರ್ಕುೞ್

    ♪ irkuł
      noun
    1. = ಇರ್ಕುಳ್.

  3. ಇರ್ಕುೞಿ

    ♪ irkułi
      noun
    1. = ಇರ್ಕುಳ್.

  4. ಇರ್ಕುೞಿಸು

    ♪ irkułisu
      verb
    1. to seize with a pair of tongs or the like.
    2. to put (another) in a very difficult or compulsive situation.